Frank realiseert zich dat iedere carrière een omslagpunt heeft. “Het wil helemaal niet zeggen dat je niet op je plek zit qua werk, het had in mijn geval te maken met een cascade aan gebeurtenissen op kantoor. We verloren iemand die ons heel dierbaar was en daarna was het gewoonweg niet meer hetzelfde. Toen zag ik plots in dat ik moest veranderen van baan. “ Jitze van Polanski leidde Frank naar de functie van projectleider service & onderhoud bij een bedrijf waar hij nu leiding geeft aan een divers team van servicemonteurs. Op de vraag of hij zijn plek gevonden heeft antwoordt hij goedlachs: “Ik heb erg leuk werk, verschillende generaties managen is een uitdaging, waarbij echte teambetrokkenheid voortkomt uit het krijgen van een eigen verantwoordelijkheid”.
Oude rotten zijn honkvast
“Gek hè, de markt is zelfs geschikt voor oude rotten in het vak zoals ik” zegt Frank. “Toen ik 21 was moest je echt voor je 30ste binnen zijn want anders waren je kansen beperkt. Nu krijgen we volop mogelijkheden want ja, die oude rotten zijn gehecht aan hun plek, zo ook aan een nieuwe werkomgeving, we gaan niet snel meer weg. Jongeren kunnen alle kanten uit en dat doen ze dan ook gretig en terecht. Het is fijn dat ik nu mijn ervaring en rust kan inzetten als succesvol leidinggevende binnen een stabiele omgeving.”
Samen optrekken
Frank is opgetogen binnenkort weer een ander team van diverse leeftijden aan te sturen. “Ik leer iedere dag nieuwe skills en ik kan de mensen in mijn team een seniore spiegel voorhouden. Dat samenspel werkt heel goed, zo sta je elkaar nooit naar het leven maar vul je elkaar aan.”
Het vak maakt nog steeds blij
Waarom Frank het vak na zoveel jaar nog leuk vindt? “Ja, dat is die ‘purpose drive’, de bedoeling van wat je doet. Het is mooi dat je met een team de verantwoordelijkheid draagt voor het comfort van je medemens. Dat kan een storing zijn in een zorginstelling die je samen met een team oplost of een ziekenhuis dat plots zonder verwarming zit. Je helpt ze uit de brand, je bent nodig, nuttig. Nuttig zijn .. dat is mijn absolute drijfveer.” Op de vraag of Frank het gevoel heeft via zijn vak ook aan de verduurzaming en warmtetransitie bij te dragen zegt hij: “ Voor brandjes blussen is het te laat, zoals 5 minuten douchen, overheden zullen veel brutalere stappen moeten gaan nemen. Dan komen we ergens binnen onze branche, bij deze grote uitdaging, daar hoort grote slagkracht bij. Installateurs doen nu alles wat ze kunnen, we dragen zeker bij. Ik geloof zelf echter meer in een grotere en gestructureerdere aanpak” .
Polanski liet Frank zien dat er weer rust in zijn werk kon komen door een overstap te maken. Over de samenwerking met de recruiter is hij positief: “Aardig, persoonlijk en helder, waarden die ik ook belangrijk vind zodra ik een team aanstuur en zo dragen we allemaal iets bij door ons vak, allemaal op onze eigen manier. Dat is mooi werk…”